|
Hieronder een artikel, gepubliceerd in de Breeders Special 2016 van het blad draf&rensport.
TITEL: 'Het einde Van de Lente'
door Hans Huiberts
Eind 2014 is mevr. Ina Immink-van der Sluijs gestorven. Ze verbleef in verband met gezondheidsproblemen tijdelijk in een verzorgingshuis ter revalidatie, waar ze op Oudejaarsdag op 84-jarige leeftijd is overleden. We hoorden dit bericht pas na haar begrafenis en hebben het toen maar bewaard tot deze Breeders Special, want dit is de juiste plek om haar te gedenken. Dat zou ze mooi hebben gevonden.
Bestuurslid
Ina Immink is bestuurslid van de Fokkersvereniging geweest vanaf 1987 tot en met 1997, waarvan de laatste 9 jaar als secretaris. En dat deed ze op een bevlogen en inspirerende manier. Vanaf 1989 verscheen op haar initiatief enkele malen per jaar het blaadje “De Fokwijzer”, waarin fokkers werden geïnformeerd over allerlei zaken als bloedlijnen, opfok, internationale ontwikkelingen, enzovoorts. Ina besteedde er veel tijd aan. Dit was de voorloper van de website, in de tijd toen er nog geen internet bestond. Het betekende heel veel werk: copij verzamelen, uitwerken en uittikken, copiëren, vastnieten en daarna de honderden boekjes per post versturen naar alle leden. Alle Fokwijzers zijn nog te bekijken in het NDR-Archief.
Boven: Het Fokkersbestuur poseert in 1992 voor de tribune van
drafbaan Wolvega, met v.l.n.r. Penningmeester Joop de Ruyter,
secretaris Ina Immink-Van der Sluijs, voorzitter Durk Minkema,
Joop Dragt, Jacques Zuydervliet en Harry van Riel.
(foto Joop Feenstra, De Telegraaf)
Boerenbedrijf
Ina van der Sluijs werd geboren op 4 juli 1930. Ze trouwde in de jaren 50 met Mous Immink, een telg uit een welgesteld boerengeslacht, dat een groot landbouwbedrijf bezat in Weteringsbrug, bij Nieuw-Vennep, aan de zuidkant van de Haarlemmermeer. Mous was een verwoed schaatser. Hij volbracht als één van de weinigen de zware Elfstedentocht van 1963, die gewonnen werd door Reinier Paping. Van de 10.000 toerrijders kwamen er slechts 69 in Leeuwarden binnen en de sterke Immink zat bij de voorste. Mous hield ook, net als zijn vader, van de drafsport en samen fokten ze harddravers, met eerst de achternaam “Con Dios” en later “Van de Lente”. De draverfokkerij werd ook de grote hobby van Ina Immink.
De Van de Lentes
Vanaf 1959 tot en met 1970 zijn er 20 veulens geboren, die de achternaam “v.d. Lente” kregen, en daarna tot het jaar 2000 nog 67 veulens met voluit “van de Lente” erachter. Totaal dus 87 veulens in 40 jaar tijd. De eerste heette Atie v.d. Lente en de beste, een alfabet later, Aty van de Lente. Van al deze veulens kwamen er 59 (68 %) in de baan, hetgeen een goed percentage is. Elf ervan wonnen meer dan 35.000 gulden (ca. € 16.000) en zij staan in een aparte tabel. Vier toppers uit deze lijst komen van Peruana S, die totaal 18 producten gaf, waarvan er 12 in de baan kwamen en daar voldoende winsompunten behaalden om hun moeder de titel Elitemerrie te bezorgen. Zij stamden af van de voornaam gefokte Evalee Hanover. Andere fokmerries van de Imminks waren onder andere Ria (10 prod.), Rina V (4 prod.), Zonneglans (12 prod.), Flicka van de Lente (8 prod.), Karla van de Lente (10 prod.), Mimie Areta (2 prod.), Scarlet (10 prod.) en Wil van de Lente (10 prod.). Tot 1976 stonden vader of zoon Immink als fokker te boek, daarna stond de fokmerrie Zonneglans op naam van Ina en na 1980 staan alle fokproducten op haar naam. Met twee of drie fokproducten per jaar kun je niet alles zelf houden, dus werd ook een aantal fokproducten verkocht, waaronder de topper Aty van de Lente.
Aty van de Lente
Zij was een dochter van Surge Hanover en Scarlet. Deze laatste is nog een fokproduct van Pim de Regt en zij stamt af van de uitstekende fokmerrie Carma Norton, een dochter van stammoeder Volann. Scarlet’s vader, dus de père-de-mère van Aty, is de Franse hengst Ura, die een zoon is van tweevoudig Prix d’Amérique- en Elitloppet winnares Gélinotte. Scarlet bracht van andere vaderpaarden nog vier veulens, die er weinig van terecht brachten, in tegenstelling tot Aty. Zij was een laatbloeier en een groot stayer. Als jong paard viel ze niet op, maar naarmate ze ouder werd groeide ze door naar de topklasse, onder de hoede van Gerard van Eykelenborg. Aty won o.a. de Prijs der 4-jarige Stayers 1987, de Grote Fokkers-prijs, het Kampioenschap der 5-jarigen 1988, de W.H. Geersen-prijs, het Gouden Paard 1990 en het Sprintkampioenschap van Nederland 1991. Als 7-jarige won ze meer dan een ton aan guldens. Ze had een record van 1.14,5 en haar uiteindelijke winsom bedroeg Hfl. 292.849. Aty werd bij de opheffingsveiling van Stal Westland Int. in 1993 als fokmerrie voor Hfl. 40.000 verkocht aan Alwin Schockemöhle. Ze heeft hem 4 veulens gebracht, waarvan er 2 zijn gestart, maar die zijn niet tot grootse daden gekomen. Misschien paste zij niet bij huishengst Diamond Way.
Boven: Aty van de Lente met haar trainer Gerard van Eykelenborg.
Aty was vooral op latere leeftijd een heel goed koerspaard.
(foto's Wim Huybers)
Boven: Aty van de Lente en Gerard van Eykelenborg bij de huldiging
na hun mooie overwinning in de Grote Fokkers-prijs 1988.
Fokster Ina Immink-van der Sluis bedankt haar fokproduct
en houdt de ererpijs vast.
Boven: Ir. Cees Silver overhandigt namens het Fokkersbestuur
de ereprijs aan collega-bestuurslid Ina Immink-Van der Sluis,
wier fokproduct Aty van de Lente zojuist op Duindigt
de Grote Fokkersprijs heeft gewonnen op 24 juli 1988.
(foto Jacques van Bellen)
Einde Van de Lente
Nadat Ina’s echtgenoot was overleden heeft een zoon het bedrijf overgenomen. De paardenbacil is helaas niet overgesprongen naar één van haar vier kinderen en zo kwam in het jaar 2000, met haar laatste fokproduct Sun van de Lente (Toss Out – Wil van de Lente), een einde aan het Van de Lente-tijdperk. Sun heeft slechts één koers gelopen in 1.21,1 maar zij was voor Jan-Ede Kuipers voldoende goed gefokt om als fokmerrie verder te gaan. Zij heeft zijn vertrouwen niet beschaamd en bracht hem al 7 veulens, waaronder de Pim Wielinga-zoons Wico en Baresi Toscana met winsommen van resp. € 25.000 en € 36.000. Sun bracht tot nu toe twee dochters, die in de toekomst mogelijk het Van de Lente-bloed van Peruana S zullen laten voortleven. Ter nagedachtenis aan Ina Immink-van der Sluijs.
Bronnen
- Jubileumboek “Dravend door de tijd”
- Informatie verstrekt door Co Govers
|
